Rabu, 11 Februari 2015
BUYUANG
MARANTAU
Naskah
ini dikutip dari lirik dendang “LINTAU BUO”
Batulah sangka...
Batulah sangka lah tuan oi labuah
basilang
Sang dek kapa lai tak lalu
Konon barakik batang pisang
TOKOH
1. Buyuang : Seorang laki-laki umur 25 tahun yang pergi
merantau
2. Amak : Janda 55 tahun yang ditinggal
mati oleh suaminya, Amak dari Buyuang
3. Udin : Teman sebaya Buyuang dirantau
4. Padusi : Perempuan yang
diganggu si Udin
5. Jasmidar : Gadis cantik yang kaya
usia 23 tahun
6. Bapak
Jasmidar : Laki-laki kaya usia
50 tahun dan pemarah
ADEGAN
I
Di gubuk tua tepi sawah, seorang
wanita tua dengan baju lusuh duduk dilesehan gubuknya, dia termenung duduk
sendirian, baju lusuhnya yang mulai kusam dengan penutup kepala yang biasa
disebut orang Minang “SEBO”. Raut mukanya tampak sedih, seperti menunggu
kedatangan seseorang. Dia berbicara sendiri digubuk tua itu.
AMAK
Yo
malang nasib iduik wak bujang, piti dicari dapek kini abih kini, untuk saisuak
pikia lo isuak hari. Amak alah gaek hanyo bisa karajo ringan, indak dapek ka
sawah lai, andai sajo apak masih ado nak, indak saroman iko iduik wak do nak,
wa ang bujang tapi ka sawah karajo wa ang, ibo ati amak nak tapi baa juo lah
lai (amak mengungkapkan perasaannya
sendiri, sesekali untuk menghibur hatinya dia bernyanyi lagu misramolai untuk
menghibur hati)
Senja datang meghampiri, si
Bujangpun pulang dengan membawa 3 potong ubi yang cukup besar, dengan raut muka
yang kelihatan lelah dia memaksakan senyumnya, lalu menyapa emaknya dengan
penuh hangat.
BUJANG
Amak,
bujang alah pulang mak, bujang mambao ubi untuak makan wak beko mak, bia ujang
abuih.
AMAK
(nampaknya senang)
Syukurlah
nak, lai ado razaki awak hari iko, pailah buyuang mandi dulu, bialah amak yang
ma abuih ubi iko nak.
BUYUANG
Haa
jadilah kok soman itu mak, buyuang mandi ka cibuak lu.
AMAK
Yo
pailah capek nak, beko magrib loh hari, dipiciak bilih lo buyuang mandi dicibuak
beko.
Bujangpun bersegera pergi ke Cibuak
untuk mandi.
***
Suasana malam dengan lampu togok yang menerangi menghiasi malam itu, Bujang dan Amak sedang menikmati makan malamnya dengan ubi rebus. Selesai makan Bujangpun berbicara serius dengan Amaknya.
Suasana malam dengan lampu togok yang menerangi menghiasi malam itu, Bujang dan Amak sedang menikmati makan malamnya dengan ubi rebus. Selesai makan Bujangpun berbicara serius dengan Amaknya.
BUYUANG
Jikok
malam tibo, sadiah tadanga isak jo tangih amak, ratok tangiah hati nan ka ditinggaan,
kini badan nan baduo tingga di gubuak ko. Sakik jo sanang baduo jo amak,
manyambuang iduik baduo jo amak, janji apak nan dulu tiado di tapek i, apak
alah dipanggia Allah SWT.
AMAK
Apo
mukasuik Buyuang?
BUYUANG
Taibo
hati buyuang mangana parasaian iduik amak, Buyuang nio manyanangan hati amak,
iduik dikampuang indaklah ka maubah nasib kito mak. Ijinkalah Buyuang pai
maubah nasib, Buyuang nio pai karajo ka nagari urang mak.
AMAK
Usah
Buyuang pai marantau lai nak, sia nan mangawanan Amak jikok Buyuang pai
marantau, iduik dikampuang nan ko jikok dijalani jo hati ikhlas, bahagia jo
iduik awak nyo nak. Iyo juo bak kato urang
Hujan ameh di rantau urang
Hujan batu di kampuang kito
Biapun sanang di rantau urang
Tapi labiah sanang barado
dikampuang nangko
BUYUANG
Usah
Amak bakato cando itu, dangakan denai agak sabanta
Satinggi tinggi tabangnyo bangau
Inggoknyo ka kubangan juo
Sajauah jauah denai pai marantau
Babaliak juo ka kampuang nangko
AMAK
terdiam saja mendengar ucapan anaknya. Dengan berat hati amak mengijinkan
Buyuang pergi merantau.
ADEGAN
II
Dirantau Buyuang bekerja sebagai
anak buah dari Pedagang pecah belah dipasar, dan disana dia bertemu dengan Udin
yang juga teman sekampungnya.
UDIN
Oi
Buyuang, baa kaba urang kampuang?
BUYUANG
Kaba
urang kampuang ka soman itu juo nyo, indak ado nan ka barubah.
UDIN
Eh,
mukasuik ambo kaba kawan-kawan lamo awak, si Janah bunga desa wak tu baa? Dari
dulu ambo mangaja cinto nyo lai, indak juo sampai mukasuik ambo. Ambo arok
iyolah alun balaki padusi itu le.
BUYUANG
Talambek
wa ang din, Dt.Maringgih alah malamarnyo patangko.
UDIN
Handeeh
nan kalamak wa ang se ngecek yo, Dt.Maringgih tu dari jaman katumba lai tu mah.
Alah jadi tulang inyo kini mah (mereka
tertawa terbahak-bahak melihat kekenyolan keduanya)
Sore hari Udin berjalan-jalan
dipasar, biasanya sepulang kerja udin ke pasar terlebih dahulu membeli makanan.
Di jalan ia temui seorang wanita cantik. Jurus gombal Udin pun beraksi.
UDIN
(merapikan rambutnya dengan sisir yang
ada disakunya)
Ado
Midun ado Kacak
Sikacak
banyak tanyo
Eh
adiak sabana rancak
Kalau
buliah tau siapo namonyo?
PADUSI
Di
dalam lubang ado gulo-gulo
Dimakan
dek ramo ramo
Uda
pun gagah pulo
Tapi
apolah arti sabuah namo
UDIN
Anak
gadih diujuang batu
Pai
mancari anak ikan
Jadihlah
kalau baitu
Apo
adiak alah makan?
PADUSI
Sakik
kapalo raso karangkah
Sakiknyo
duo pakan
Eh
uda yo sabana gagah
Iyo
batua bana denai alun makan
UDIN
Kahutan
baburu kandiak
Painyo
hari rabu
Itu
indak kabara do diak
Hayolah
pai makan kito baduo
PADUSI
Onde-onde
dalam toko
Onde-ondenyo
basah badarai
Ondee
sabana elok uda ko
Mokasi
banyak uda denai
UDIN
Ramo-ramo
dipungguang kondiak
Ka
lauik sabalancar
Iyo
samo samo diak
Eh
apo adiak lah punyo pacar?
PADUSI
Ado
buruang sadang tabang
Hinggok
dilauik basilancar
Kalau
itu tanyo abang
Jujur
denai alun punyo pacar
BUYUANG
Ka
lauik ba silancar
Sambia
makan gulo-gulo
Abih
tu baco koran
Kalau
adiak alun punyo pacar
Udapun
alun punyo pacar
Mari
kito pacaran
PADUSI
Anai-anai
basilancar
Pulangnyo
ka suliki
Denai
memang indak punyo pacar
Tapi
denai alah baliki
UDIN
(terdiam dan merasa terbodohi, lalu pergi
dan berbicara sendiri)
Paragede
dimakan buruang dara, inggoknyo dibatang kaladi, ondee kalera, mangeceklah kau
dari tadi.
Sesampai dirumah kontrakan segi
permanent yang tidak terlalu bagus, Udin menceritakan kejadian tadi siang ke
Buyuang. Buyuangpun tertawa terbahak-bahak mendengarnya.
BUYUANG
Sabananyo
din, alun sabara raso malu wa ang lai, ambo kenal jo gadih disubarang kadai
tampek awak karajo, inyo racak, tapi masalahnyo inyo anak urang kayo.
UDIN
Rancaklah
inyo urang kayo, wa ang jan binguang juo lai, wa ang dakek i inyo, kok jodoh wa
ang jo inyo, kan jadi urang kayo wa ang. Ndak paralu mandeh wa ang sansaro
iduik nyo lai.
BUYUANG
Apolah
kecek wa ang ko, si Midun urang kayo nan suka samo inyo sajo indak ditarimonyo
doh, apolai ambo nan jadi anak buah urang ko, indak ka mungkin.
UDIN
Oi
Buyuang, kalau iyo wa ang cinto samo inyo, katokan elok-elok. Apo salahnyo ba
usaho? Jan mangalah sabalun baparang.
BUYUANG
Bialah,
ambo sadar diri, indak ka mungkin urang sarupo ambo ma arok’an cinto gadih
rancak anak urang kayo. Patang alah ambo ajak inyo pai main ka pasa malam, jam
9 ambo maantaan nyo pulang, ambo kanai bangih samo bapaknyo. Ambo di usia.
UDIN
Wa
ang baok anak urang pai ka pasa malam? Lai mintak izin wa ang ka gaeknyo.
BUYUANG
Itu
salah ambo din, ambo takuik mintak ijin.
UDIN
Yo
ndak mangarati ambo lai, sia namo padusi tu?
BUYUANG
Jasmidar
din, patang alah ambo cubo mangungkapkan perasaan ambo, tapi nio ka dijaweknyo.
Bapaknyo alah mananti dimuko rumah, ambo di kecek an jantan indak tau dek
untuang.
UDIN
Sabalah
wa ang Buyuang, kalau jodoh indak kama do.
Dari kejadian itu Buyuang bertekad
meminta ijin kepada Orangtua jasmidar untuk meminang anaknya. Buyuang
mendatangi rumah Jasmidar.
BUYUANG
Bari
ambo maaf sabalunnyo pak, ambo lancang masuak ka rumah bapak, mukasuik ambo elok,
nio basilaturahmi kamari.
BAPAK
JASMIDAR
Apo
mukasuik wa ang datang kamari? Indak usah baso basi.
BUYUANG
Ambo
nio maminang anak Bapak
BAPAK
JASMIDAR
Wa
ang anak urang Talang, ambo tau iduik wa ang, urang saroman wa ang indak ka
mungkin basandiang jo anak ambo, untuak makan wa ang sajo alah susah, apolai
kabakeh anak ambo.
BUYUANG
Usah
bapak bakato cando itu, denai iyo sabana sayang jo anak Bapak, janji denai ka
manjago anak bapak.
BAPAK
JASMIDAR
Anak
indak tau di untuang, pai wa ang jauah jauah dari rumah ambo ko, indak sudi
ambo baminantu saroman waang
Tiba tiba Jasmidar keluar dan
menangis, ia memohon kepada Bapaknya.
JASMIDAR
Uda
Buyuang, usah uda dangaan bapak, denai minta maaf ateh kekhilafan bapak sabanta
ko.
Bapak,
denai minta maaf sabalunnyo, midar mintak ijin ka bapak, restui midar jo uda
buyuang, midar cinto pulo ka uda Buyuang
Mendengar hal itu, Buyuang yang
hampir menangis tadi tiba-tiba tersenyum melihat pengakuan midar. Mereka
mencoba meminta restu kepada Bapak Jasmidar.
BAPAK
JASMIDAR
Usah
kau bakato sarupo itu, kau anak ambo satu-satunyo, indak ambo padiaan kau samo
urang miskin sarupo pajatu.
JASMIDAR
Ondeh
bapak, untuak apo harato bakeh awak? Midar indak nio harato urang, nan Midar
nio kini ko restu bapak, Midar bahagia jo pilihan midar pak.
BUYUANG
Ambo
pintak toong restui kamu baduo pak,
BAPAK
JASMIDAR
Labiah
rancak wa ang pai dari rumah aden nangko, indak sudi den baminantu sarupo
waang.
JASMIDAR
Jikok
itu nio Bapak, Midar ikuik jo uda Buyuang
Setelah
konflik dengan keluarga Jasmidar dan melewati banyak rintangan, akhirnya Buyung
mendapat restu. Dengan bergegas Buyung menjemput Ibunya di kampung dan
membawanya ke kota. Buyungpun menikah dengan Jasmidar, dan hidup bahagia.
Subscribe to:
Posting Komentar (Atom)
0 komentar:
Posting Komentar