Rabu, 11 Februari 2015

NASKAH URANG MINANG



BUYUANG MARANTAU
Naskah ini dikutip dari lirik dendang “LINTAU BUO”
Batulah sangka...
Batulah sangka lah tuan oi labuah basilang
Sang dek kapa lai tak lalu
Konon barakik batang pisang        
                                              
TOKOH
1.      Buyuang                      :  Seorang laki-laki umur 25 tahun yang pergi merantau
2.      Amak                          : Janda 55 tahun yang ditinggal mati oleh suaminya, Amak dari  Buyuang
3.      Udin                            : Teman sebaya Buyuang dirantau
4.      Padusi                         : Perempuan yang diganggu si Udin
5.      Jasmidar                      : Gadis cantik yang kaya usia 23 tahun
6.      Bapak Jasmidar           : Laki-laki kaya usia 50 tahun dan pemarah
  
ADEGAN I
Di gubuk tua tepi sawah, seorang wanita tua dengan baju lusuh duduk dilesehan gubuknya, dia termenung duduk sendirian, baju lusuhnya yang mulai kusam dengan penutup kepala yang biasa disebut orang Minang “SEBO”. Raut mukanya tampak sedih, seperti menunggu kedatangan seseorang. Dia berbicara sendiri digubuk tua itu.
AMAK
Yo malang nasib iduik wak bujang, piti dicari dapek kini abih kini, untuk saisuak pikia lo isuak hari. Amak alah gaek hanyo bisa karajo ringan, indak dapek ka sawah lai, andai sajo apak masih ado nak, indak saroman iko iduik wak do nak, wa ang bujang tapi ka sawah karajo wa ang, ibo ati amak nak tapi baa juo lah lai (amak mengungkapkan perasaannya sendiri, sesekali untuk menghibur hatinya dia bernyanyi lagu misramolai untuk menghibur hati)
Senja datang meghampiri, si Bujangpun pulang dengan membawa 3 potong ubi yang cukup besar, dengan raut muka yang kelihatan lelah dia memaksakan senyumnya, lalu menyapa emaknya dengan penuh hangat.
BUJANG
Amak, bujang alah pulang mak, bujang mambao ubi untuak makan wak beko mak, bia ujang abuih.
AMAK (nampaknya senang)
Syukurlah nak, lai ado razaki awak hari iko, pailah buyuang mandi dulu, bialah amak yang ma abuih ubi iko nak.
BUYUANG
Haa jadilah kok soman itu mak, buyuang mandi ka cibuak lu.
AMAK
Yo pailah capek nak, beko magrib loh hari, dipiciak bilih lo buyuang mandi dicibuak beko.
Bujangpun bersegera pergi ke Cibuak untuk mandi.
***
Suasana malam dengan lampu togok yang menerangi menghiasi malam itu, Bujang dan Amak sedang menikmati makan malamnya dengan ubi rebus. Selesai makan Bujangpun berbicara serius dengan Amaknya.
BUYUANG
Jikok malam tibo, sadiah tadanga isak jo tangih amak, ratok tangiah hati nan ka ditinggaan, kini badan nan baduo tingga di gubuak ko. Sakik jo sanang baduo jo amak, manyambuang iduik baduo jo amak, janji apak nan dulu tiado di tapek i, apak alah dipanggia Allah SWT.
AMAK
Apo mukasuik Buyuang?
BUYUANG
Taibo hati buyuang mangana parasaian iduik amak, Buyuang nio manyanangan hati amak, iduik dikampuang indaklah ka maubah nasib kito mak. Ijinkalah Buyuang pai maubah nasib, Buyuang nio pai karajo ka nagari urang mak.
AMAK
Usah Buyuang pai marantau lai nak, sia nan mangawanan Amak jikok Buyuang pai marantau, iduik dikampuang nan ko jikok dijalani jo hati ikhlas, bahagia jo iduik awak nyo nak. Iyo juo bak kato urang
Hujan ameh di rantau urang
Hujan batu di kampuang kito
Biapun sanang di rantau urang
Tapi labiah sanang barado dikampuang nangko
BUYUANG
Usah Amak bakato cando itu, dangakan denai agak sabanta
Satinggi tinggi tabangnyo bangau
Inggoknyo ka kubangan juo
Sajauah jauah denai pai marantau
Babaliak juo ka kampuang nangko
AMAK terdiam saja mendengar ucapan anaknya. Dengan berat hati amak mengijinkan Buyuang pergi merantau.
ADEGAN II
Dirantau Buyuang bekerja sebagai anak buah dari Pedagang pecah belah dipasar, dan disana dia bertemu dengan Udin yang juga teman sekampungnya.
UDIN
Oi Buyuang, baa kaba urang kampuang?
BUYUANG
Kaba urang kampuang ka soman itu juo nyo, indak ado nan ka barubah.
UDIN
Eh, mukasuik ambo kaba kawan-kawan lamo awak, si Janah bunga desa wak tu baa? Dari dulu ambo mangaja cinto nyo lai, indak juo sampai mukasuik ambo. Ambo arok iyolah alun balaki padusi itu le.
BUYUANG
Talambek wa ang din, Dt.Maringgih alah malamarnyo patangko.
UDIN
Handeeh nan kalamak wa ang se ngecek yo, Dt.Maringgih tu dari jaman katumba lai tu mah. Alah jadi tulang inyo kini mah (mereka tertawa terbahak-bahak melihat kekenyolan keduanya)
Sore hari Udin berjalan-jalan dipasar, biasanya sepulang kerja udin ke pasar terlebih dahulu membeli makanan. Di jalan ia temui seorang wanita cantik. Jurus gombal Udin pun beraksi.
UDIN (merapikan rambutnya dengan sisir yang ada disakunya)
Ado Midun ado Kacak
Sikacak banyak tanyo
Eh adiak sabana rancak
Kalau buliah tau siapo namonyo?
PADUSI
Di dalam lubang ado gulo-gulo
Dimakan dek ramo ramo
Uda pun gagah pulo
Tapi apolah arti sabuah namo
UDIN
Anak gadih diujuang batu
Pai mancari anak ikan
Jadihlah kalau baitu
Apo adiak alah makan?
PADUSI
Sakik kapalo raso karangkah
Sakiknyo duo pakan
Eh uda yo sabana gagah
Iyo batua bana denai alun makan
UDIN
Kahutan baburu kandiak
Painyo hari rabu
Itu indak kabara do diak
Hayolah pai makan kito baduo
PADUSI
Onde-onde dalam toko
Onde-ondenyo basah badarai
Ondee sabana elok uda ko
Mokasi banyak uda denai
UDIN
Ramo-ramo dipungguang kondiak
Ka lauik sabalancar
Iyo samo samo diak
Eh apo adiak lah punyo pacar?

PADUSI
Ado buruang sadang tabang
Hinggok dilauik basilancar
Kalau itu tanyo abang
Jujur denai alun punyo pacar
BUYUANG
Ka lauik ba silancar
Sambia makan gulo-gulo
Abih tu baco koran
Kalau adiak alun punyo pacar
Udapun alun punyo pacar
Mari kito pacaran
PADUSI
Anai-anai basilancar
Pulangnyo ka suliki
Denai memang indak punyo pacar
Tapi denai alah baliki
UDIN (terdiam dan merasa terbodohi, lalu pergi dan berbicara sendiri)
Paragede dimakan buruang dara, inggoknyo dibatang kaladi, ondee kalera, mangeceklah kau dari tadi.
Sesampai dirumah kontrakan segi permanent yang tidak terlalu bagus, Udin menceritakan kejadian tadi siang ke Buyuang. Buyuangpun tertawa terbahak-bahak mendengarnya.
BUYUANG
Sabananyo din, alun sabara raso malu wa ang lai, ambo kenal jo gadih disubarang kadai tampek awak karajo, inyo racak, tapi masalahnyo inyo anak urang kayo.
UDIN
Rancaklah inyo urang kayo, wa ang jan binguang juo lai, wa ang dakek i inyo, kok jodoh wa ang jo inyo, kan jadi urang kayo wa ang. Ndak paralu mandeh wa ang sansaro iduik nyo lai.
BUYUANG
Apolah kecek wa ang ko, si Midun urang kayo nan suka samo inyo sajo indak ditarimonyo doh, apolai ambo nan jadi anak buah urang ko, indak ka mungkin.
UDIN
Oi Buyuang, kalau iyo wa ang cinto samo inyo, katokan elok-elok. Apo salahnyo ba usaho? Jan mangalah sabalun baparang.
BUYUANG
Bialah, ambo sadar diri, indak ka mungkin urang sarupo ambo ma arok’an cinto gadih rancak anak urang kayo. Patang alah ambo ajak inyo pai main ka pasa malam, jam 9 ambo maantaan nyo pulang, ambo kanai bangih samo bapaknyo. Ambo di usia.
UDIN
Wa ang baok anak urang pai ka pasa malam? Lai mintak izin wa ang ka gaeknyo.
BUYUANG
Itu salah ambo din, ambo takuik mintak ijin.
UDIN
Yo ndak mangarati ambo lai, sia namo padusi tu?
BUYUANG
Jasmidar din, patang alah ambo cubo mangungkapkan perasaan ambo, tapi nio ka dijaweknyo. Bapaknyo alah mananti dimuko rumah, ambo di kecek an jantan indak tau dek untuang.
UDIN
Sabalah wa ang Buyuang, kalau jodoh indak kama do.
Dari kejadian itu Buyuang bertekad meminta ijin kepada Orangtua jasmidar untuk meminang anaknya. Buyuang mendatangi rumah Jasmidar.
BUYUANG
Bari ambo maaf sabalunnyo pak, ambo lancang masuak ka rumah bapak, mukasuik ambo elok, nio basilaturahmi kamari.
BAPAK JASMIDAR
Apo mukasuik wa ang datang kamari? Indak usah baso basi.
BUYUANG
Ambo nio maminang anak Bapak
BAPAK JASMIDAR
Wa ang anak urang Talang, ambo tau iduik wa ang, urang saroman wa ang indak ka mungkin basandiang jo anak ambo, untuak makan wa ang sajo alah susah, apolai kabakeh anak ambo.
BUYUANG
Usah bapak bakato cando itu, denai iyo sabana sayang jo anak Bapak, janji denai ka manjago anak bapak.
BAPAK JASMIDAR
Anak indak tau di untuang, pai wa ang jauah jauah dari rumah ambo ko, indak sudi ambo baminantu saroman waang
Tiba tiba Jasmidar keluar dan menangis, ia memohon kepada Bapaknya.
JASMIDAR
Uda Buyuang, usah uda dangaan bapak, denai minta maaf ateh kekhilafan bapak sabanta ko.
Bapak, denai minta maaf sabalunnyo, midar mintak ijin ka bapak, restui midar jo uda buyuang, midar cinto pulo ka uda Buyuang
Mendengar hal itu, Buyuang yang hampir menangis tadi tiba-tiba tersenyum melihat pengakuan midar. Mereka mencoba meminta restu kepada Bapak Jasmidar.
BAPAK JASMIDAR
Usah kau bakato sarupo itu, kau anak ambo satu-satunyo, indak ambo padiaan kau samo urang miskin sarupo pajatu.
JASMIDAR
Ondeh bapak, untuak apo harato bakeh awak? Midar indak nio harato urang, nan Midar nio kini ko restu bapak, Midar bahagia jo pilihan midar pak.
BUYUANG
Ambo pintak toong restui kamu baduo pak,
BAPAK JASMIDAR
Labiah rancak wa ang pai dari rumah aden nangko, indak sudi den baminantu sarupo waang.
JASMIDAR
Jikok itu nio Bapak, Midar ikuik jo uda Buyuang
Setelah konflik dengan keluarga Jasmidar dan melewati banyak rintangan, akhirnya Buyung mendapat restu. Dengan bergegas Buyung menjemput Ibunya di kampung dan membawanya ke kota. Buyungpun menikah dengan Jasmidar, dan hidup bahagia.

                                      


0 komentar:

By :
Free Blog Templates